کد مطلب:48033 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:9

گنجینه پرسمان » قرآن

تعداد بهشتيان بيشتر است يا جهنميان؟ در اين مورد روايتي وجود دارد؟ بااين كه قرآن كريم اكثريت را جاهل و لايعقل و فاسق ميداند! همچنين در رواياتي آمده كه خداوند به عزت و جلال خود سوگند خورده برخي را داخل بهشت نميكند، اگر چنين كساني كه گناهكارند توبه كنند، وارد بهشت ميشوند و توبة آن مورد قبول است؟

از آيات قرآن كريم و روايات اسلامي بر ميآيد كه تعداد بهشتيان از تعداد جهنميان در نهايت بيشتراست، چون عدة زيادي از مردم بعد از تحمل عذاب متناسب با گناهانشان، به بهشت منتقل ميشوند در نهايت تعداد بهشتيان بيشتر از تعداد جهنميان ميباشد و تنها ممكن است منافقان و كفار لجوج، محارب و متعصب براي هميشه در جهنم باقي بمانند و بسياري از گناهكاران بعد از مدتي تحمل عذاب در جهنم مورد عفو و رحمت خداوند مهربان قرار ميگيرند و به بهشت منتقل ميشوند; خداوند دربارة خلود دائمي منافقان و كفار محارب و لجوج ميفرمايد: وَ الَّذِينَ كَفَرُواْ وَ كَذَّبُواْ بِ ?‹َايَـَتِنَآ أُوْلَغكَ أَصْحَـَبُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَـَـلِدُونَ ;(بقره،39) و كساني كه كافر شدند و آيات ما را دروغ پنداشتند اهل دوزخند; و هميشه در آن خواهند ماند. و در جايي ديگر ميفرمايد: وَعَدَ اللَّهُ الْمُنَـَفِقِينَ وَالْمُنَـَفِقَـَتِ وَالْكُفَّارَ نَارَ جَهَنَّمَ خَـَـلِدِينَ فِيهَا هِيَ حَسْبُهُمْ وَلَعَنَهُمُ اللَّهُ وَلَهُمْ عَذَابٌ مُّقِيمٌ ;(توبه،68) خداوند به مردان و زنان منافق و كفّار، وعدة آتش دوزخ داده; جاودانه در آن خواهند ماند ـ همان براي آنها كافي است! ـ و خدا آنها را از رحمت خود دور ساخته; و عذاب هميشگي براي آنهاست.

قرآن كريم در جاهاي مختلف از اكثريت انسانها به عدم تعقل، جهل و ناآگاهي، گرايش به سمت گناه و فسق و فجور و... ياد ميكند، ولي اين تنها در دنيا ميباشد و ممكن است بسياري از انسانهاي گناهكار به درگاه خداوند متعال توبه كنند و مورد بخشش خداوند متعال قرار گيرند.

توبة واقعي تمام گناهان بزرگ مثل شرك، كفر، عاق والدين و... را پاك ميكند و منظور خداوند متعال در آياتي كه مثلاً قسم خورده كه برخي را به خاطر گناه داخل بهشت نكند و يا چنان كه در روايت آمده بوي بهشت از پانصد سال استشمام ميشود ولي هرگز به عاق والدين نميرسد و... اينها همه با فرض عدم آمرزش با حفظ عنوان مجرميت است و توبه واقعي عنوان را عوض كرده و سيئه را به حسنه تبديل ميكند... .( ر.ك: الميزان، علامه طباطبايي;، ج 19، ص 335و336، انتشارات اسلامي وابسته به جامعه مدرسين حوزه علميه قم. )